සීගිරි ගිරි සීගිරි ගිරි සීගිරි ළඳුනේ
පුන් පියයුරු පුන් පියයුරු කැටයම මත්තේ
හද ගින්දර හද ගින්දර කාට පෙනෙන්නේ
මං ආදර පෙම්මාදර හිත ගිනි ගන්නේ

සීගිරි රජ සීගිරි රජ සිහගිරි මුදුනේ
රන් අබරණ රන් සලු ඇඳ රන් හිරු විලසේ
නුඹ දුටු සඳ නුඹ සකිසද මැකුනත් මතකේ
මගෙ රන් කඳ දිස්නෙ දේවි කැටපත් පවුරේ

මා නෙලු මල මා නෙලු මල රජ පුබුදාදෝ
මුකුලිත කර මුකුලිත කර ඈ මියයාදෝ
තවත් කුමට තවත් කුමට කලපව් මදිදෝ
මගේ නෙළුම මට යහතින් දේද නිරින්දෝ

මරා පියත් මරා තැවුණු කසුන් නිරින්දෝ
හඩා හඩා බියෙන් ම දෝ සැඟවුණෙ පවුරේ
බමන මතින් සිහිවිකලව සිරි යහනාවේ
අහෝ කුමට සුසිරි ළදුන් සිතුවම් සෑහේ