නිහඬය ගෙපැල මීයට පිම්බා වැනිය
පිළිවෙල නොබිඳ සැමදේ තිබු තිබු තැනය
ඉවසනු කොහොම හිතකට දැනේනා තනිය
පිළිතුරු සොයන පිළිතුරු නැති මගෙ පැනය

දුවනා අතරතුර පුරවා ගතිමි කුස
කියනා කතා ඇසුවෙත් පිළිමයක් ලෙස
ගෙවිලා ගියෙන් රහසෙම දින සමග වස
ඇරිලා තිබුණි මග බෝ තැන් හරිම රස

ටිකකට පියා ගන්නට ලතවුනෙමි නෙතක්
ඇත්තට එදා නොතිබුණි විසි හතර පැයක්
හිමිහිට ගෙවී යනු ඇයි අද සියළු දිනක්
කුමකට මෙසේ දිගුවුණි දැයි සිතමි රැයක්

දුන්නෙමි මවක සෙනෙහස අඩුවක් නොකර
යන්නෙමි මතක මත දිගු කරවන සසර
ගන්නෙමි දරා තනිකම මැද සේ කතර
ඉන්නෙමි පැටව් එනතුරු ඉඩ ලද අතර