ඊයක් විද හළෙමි මම් ඉමහත් වැරෙනී
වේගෙන් එය ගියේ නිල් අහසේ නොපෙනී
ඊයට කුමක්වීදැයි දුන්නද නොදනී
කවුරුන් දනීවිද යළි නොම එන බැවිනී

ගීයක් පිඹ හළෙමි මම් උරුවම් හඬිනී
මුසුවී වා තලෙහි එය සවනින් මැකුණී
කොහි වෙද ගීය තොරතුරු දැනගනු රිසිනී
කවුරුන් සමත් වෙද මගෙ සිත නම් නොදනී

බොහො කලකට පසුව වන පෙදෙසක රමණී
හමුවිය ඊතලය තුරු කඳකට ඇමිණී
ම එදා ගැයු ගීය නව අරුතක් දෙමිනී
කිසිවෙකු මුමුණමින් මග යනවා ඇසුනී