පමා වී ඇවිත් නුඹ හදවතම සිම්බම
සංසාර මතකයක් පිබිදුනා සුවඳට
අයිතියක් නොපතාම ළඟ ඉන්න සිතුවට
දුක්බරම කඳුලකින් හිත දැවේ තිස්සෙම

බවෙන් බව ළඟ හිටි මතකයන් හින්දම
හැමදාම ඉගිලෙන්නේ සොයාගෙන නුඹේ රුව
හුස්මක පවා නුඹ දැවටිලා එනකොට
දුරස් වන්නට හිත හදාගන්නේ කොහොම

සැතපිලා ලය මත්තෙ විදින්නට උණුසුම
බැරිවුනත් මේ බවේ නුඹ ළඟින් ඉන්නට
කරපු පිං මදි වෙලා අපි දුරින් උන්නට
ආදරෙන් හිත පිරේ වැටෙන හැම හුස්මක

මතු බවේ අපි කලින් හමු වෙලා ළඟ ඉන්න
දෙඅත් පටලාගෙන සංසාරේ දුරයන්න
හුඟක් දේ තියනවා ළඟ ඉඳන් කියවන්න
පාරමි දම් පුරමි මගෙ පැතුම් ඉටු වෙන්න

Photo; Heather Mount