සෙනෙහස බිඳුනට
ඉකි ගසා නුඹ හැඩුවට
අහිතක් නොසිතනු මැන
කිසිම දිනයක මං ගැන

තනි වුන මෙහොතෙයි
නුඹේ උණුසුමට ගුලිවී
මත් වූ ඹබරෙකු ලෙස
හැසිරෙන අයුරු දුටු විට

මටත් නොදැනිම
දෙනෙතෙහි කඳුළු බිදුවක්
කොපුලත රූරා විත්
වැටුණා නුඹේ මුව මත

ගැස්සුනෙ දෙනෙත්
දුටුවාම මම නුඹගේ
තේරුම් ගියා හදට
තව එක් ඹබරෙක් බව

මලෙහි සොඳුරු බව
රැකගෙන මිදුණත් ඔබෙන්
ගැහැණිය චපලයි කියා
නොම කියනු කිසි දිනක

පෙරුම් පිරුවාට
අහසක් තරම් උසට
සෙනෙහස ලැබුනට මට
එකට ඉන්න නුඹ සමග

තේරුම් ගිය විට
නුඹ වන ඔබරෙක් බව
මැවූ සිහින මාළිගා
බිද වැටුනි පය පාමුල