බුද්ධදාස විතානාරච්චි

2021 පෙබරවාරි කලාපය

නිරුත්තර වීමි

කුටිය සැම තැන
කෑලි කපන සීතල
උණුහුමක් නැති කල
පේන තෙක් මානයක
සීතල සළුව පොරවගෙන
නින්දේ නොනින්දේ මුළු රැයම

හිරු එළිය තීරුව එබෙන්නේ
දැන් අලුයම
දොරගුළු හරිනෙමි
සීතලේ ගැහි ගැහී
අමුත්තෙක් සිටී
සඳලු තලය දොරටුව අස

'එළිවෙන කල් මෙතැනද හිටියෙ
ඇයි දොරට තට්ටු නොකළෙ ? '
ඔහු සිනාසී විමසයි මෙලෙස
'තට්ටු කළා නම් දොර ඇරල
මාව ගන්නවද ඇතුළට ?
නිරුත්තර වූ මම
කැඳවීමි ඔහු ගෙතුළට

24.01.20/21
View Poem