හිමිදිරිය ගුලි කරගෙන
මිහිදුම් සළු පොරොවාගෙන
සිනාමල් පොකුරක් රැගෙන
එදා සපැමිණි දුම්රියේ පෙම්වතිය

සිනාමල් ගලනුලට
දුරකතගේ මුව තුළ ඔබාගෙන
අද යනෙන පෙම්වතුන් දකිනවිට
ඔබව සිහිපත් නොවී කොහොමද

කතා පෙට්ටිය සේ දොඩමළුව
අතොරක් නැති කෙළිකවට
ප්‍රේමයට දුන් ජීවය
එදා මොන තරම් සොදුරු ද

නැතිවා ද ඉසිඹුවක් - ප්‍රේම සල්ලාපයකට
දෙසවනේ ඇබ ගසාගෙන - ඇසිය යුතුමද එකම ගීතය
ප්‍රේමයේ නව මානය - වියපත් අපට අරුමය
ඒත් සුවඳයි - එදා අප විඳි චමත්කාරය