මාලහතේ කඹේ ගොතා
මගෙ ගෙලබැඳ රබන් ගසා
දුනුහීතල ඔබෙ දෑසේ
සැඟවී සිටි රහස වසා
තකහනියෙම යන්න ගියේ
සතුටින් නිදුකින් ඉන්නද
කියන්න බඹරෝ

ගැබ්බර වී බිරිඳක වී
මවුපදවිය ලැබගත් දා
ඔබෙ කිරිකැටි මට ඇහෙන්න ඇඬුවා නෙව
මට හිතුනා මගෙ බඹරෝ
අඬාදොඩා වැලපෙන්නට
මහමේරුව හෙලවෙන්නට

තනිකරලට වරළ ගොතා
තනිමාලය ගෙල සරසා
පුංචිඑකා උකුලෙ තියං
තනිවුනදා මගේම ලොව
සිහිණෙන් ගෑ සුවඳක හඬ
මුලු ලොවට ඇහේ !