සුසුම් සමග දැවටි දැවටි එබිම බලාගෙන ලතවී
සියුම් මතක කැලති කැලති කවියක එතිලා ගුලිවී
සිසිල පිරුණ මේ හද තුල රත්වන විට ගිණි ඇවිලී
පැකිල කුමට ලත වන්නේ තබමු පාද වැල නොකැඩී

දිනිඳු කිරණ සමව වැදුන යායෙ වී කරල් පැසුනා
සතර දෙසට ගලන නදී කුමරි ආලයෙන් වෙළුනා
හරිත බරිත වන තුරුලිය විහඟ නාදයෙන් පිරුනා
කිමද ගලනු මෙබිම පුරා අඳුර ගිණි විසිර තවනා

නිහඬ වෙලා එම ගිණි මැද අසමින් හඬනා දරු දුක
ගඟට දරුන් ගෙන පනිමින් දිවි හැරයන මව් දැක දැක
රජ මැති සැම නොදකින විට ජනයින් විඳිනා එම දුක
කුමට තවත් ලතවන්නේ බසිමු වීදි නගමින් ගොස

කුල මල ජාතිය අවුලා නොමග යවා ජන සමගිය
වෙස්ගෙන මේ ලෙස එන විට රජ මැති කළ ශාප සැරය
නෙත් හැර බලනා ජන හද එක් කොඩියක සෙවනට වැද
මහ මග බැස කෑ ගසමින් සනසමු හඬනා ලක්මව