සඳ කිරණ ගලන රෑ රුක් වදුළු සැළෙන සේ

දොළ ගලන මිහිරි හඬ මැවී ඔබ ගගනතේ

ඔරුව පැද යන දියේ හබල බිඳි ප්‍රේමයේ

හද සලන භාවයක සර රැඳේ වා තලේ



පංසළක දවුල් හඬ දෙවොල් දොර ගීත රස

සවන් පිනනා ලෙසින් ජන හදට මුසු කලේ

පැලක කුසගිණි ඇවිල අකුරු කරනට නැතිව

හඬන දරුවන් සුසුම මුදාලී සවනතේ



කැණි මඬල බිඳ වැටුන පාලු යහනක තැවෙන

මවක නෙත කඳුළු බිඳු අඹර සර පා කලේ

දිළිඳු දරු සුසුම් මැද තැලෙන පීඩිත දනට

සිසිල් පැන් පොද වැස්ස ගී මලක මුසු කලේ



නෙලූ පිලිමය ගලේ හෙලූ බැල්මක සවිය

සවන පතුලේ රැඳේ ඔබේ ගී මල් විලේ

වීණාව බට ලීය ගජනාව ලක් බිමේ

සර්පිණා දවුල් බෙර ගිටාරය හඬ ඔබේ



රජ අණක විලංගුව කඩුව ගිණි අවි බැම්ම

කුඩු කරන රතු මලින් සැරසි ඔබ වා තලේ

වසන්තය මල් පිපෙන සුවඳ සිව් දෙස ගලයි

ඔබෙ සුවඳ ගෙන සරයි සහස් දන මිහි තලේ