කොළඹ යුගයේ සිත්ගත් කවි – එරික් ස්වෝන්
වෙන්වී කලාවට ඒ පිළිබඳව තම
දිවිදුන් උසස් සේරූ සිපියෙකු ගෙ නම
සිහිපත් කරමි ඔහු හදවත නියම පෙම
කැමරාවටම හිමි වුණු හැටි දනිමි මම
පියකරු දැකුම්කළු සටහන් මෙම දූවෙන්
උපුටා එකතු කරමින් සිය කැමරා වෙන්
දස්කම් දක්වමින් ඔබ සිදුකළ සේවෙන්
පලයද පහර ලත් එක වල් ගජබාවෙන්
ඔබ ගොස් පොලොන්නරුවේ මහ වෙනෙහි මඟ
වල අලියෙකු හමුව සෝමාවතිය ළඟ
ගන්නට උගේ සේයාරුව හැදුව වග
අසමින් එරික් තවමත් හිරි වැටෙයි ඇඟ
අලියා සිටිනු දැක හරවා පිටිපස්ස
ගෙන කැමරාව ගල්කුල පහලට බැස්ස
ඔබ අඩි විසිපහක් ලංවූ පසු සෙස්ස
නොතකා කළා ඉසුරකු විලසින් දස්ස
උගෙ පින්තුරයක් ගත්විට කැමරාවේ
සද්දය ඇසී අලියා කලබල වූවේ
ඌ හොඬ නඟා ගුගුරා දිවගෙන ආවේ
එ මොහොත තමා ඇස්වල කඳුලැලි ගෑවේ
බිහිසුණු වන රජා දිව ආ වියුරු වැදී
පටලා උගේ දිගු සොඬවැල සිරුර බැඳී
විදුලිය පරිද්දෙන් අවසරයකුදු නොදී
ඔසවා කළා කරුවා බිම ගසන ලදී
පොඩි අවදියේ සිට කැමරා කටුව බදා
මුළු කාලයම ජිවිතයේ එයට පුදා
වැජඹුනු එරික් ගේ අන්තිම සිහින එදා
මැකුණා වනේ සිටියදි ලේ ගොඩක නිදා
ඔහු දිවි පුදා ගත් පින්තූරය එදින
මෙරටේ පුවත් පත් මුල් පිටුවල වැදින
අපගේ එරික් වැනියෙක් ගැන දැන හැඳින
ගන්නට ලැබේවිද මින් පසුවට කෙදින