මහ වැසි ඇද හැලී
පොහොණි වූ මිහිදුමේ
මට ඇසෙයි මට ඇසෙයි
කිරිල්ලියකගේ අඬ මුරේ
මිහිදුම් සාටකය
ඉරේදෝ මට සිතේ
ඒ තරම් පබල වේ
උහුගේ දුක් අඬ මුරේ

ක්‍රීක් ක්‍රීක්..ක්‍රෑක් ක්‍රීක්
මගේ කන් සිදුරු වේ
ළඟ ඇසයි
දුර ඇසෙයි
උහුගේ දුක් අඬ මුරේ
එහෙත් උහු මා නෙතට
තවත් නෑ හසු වුණේ
පැටවුන්ට අනතුරක්?
සිතට මගෙ බිය දැනේ

තුරට නැගි නාගයෙක්
මගේ මනසේ ඇඳේ
ප්‍රියයාට අනතුරක් ?
මේ තරම් කලබලේ
කුමක් හෝ ගැහැටක් ය
අද උදේ සිදු වුණේ
මගේ ඇස් දෙක තෙමෙයි
එහෙත් මම යමි කෙසේ

බැස මගේ ගෙවුයනට
නෙත් ඉගිල්වමි විගස
එහෙත් ඒ හඬ මිසක
නොපෙනෙ ඈ මා නෙතට..