අපි දෙන්නගෙ සතුට මතකද
ඔයා කැන්දන් ආපු දා
සසර හමුවක් කියා කිව්වා
සුදුහාමිනේ මට ළං වෙලා

එදා ඉදලා නුඹගෙ සුවදින්
මුළු ගේම ඉතිරී ගියා
හුගක් අඩුවා වැඩට යනකොට
නිවාඩුව අවසන් වෙලා

හුස්ම නොගෙනම එදා ඉදලා
මහ පාන්දර නැගිටලා
ඔතා දෙන බත් ගෙඩිය අරගෙන
හදිසියේ පිටවී ගියා

සති අන්තෙ ඕටී වැටෙනකොට
ඔයත් කට පියාගෙනම හිටියා
අපිට අපි මගහැරි හැරී
සති මාස ගෙවිලා ගියා

සුදූ හාමිනේ අපිට නොදැනීම
අපිට අපි මඟ ඇරි තිබුණා
හැල්මේ ඔහේ දිව්වා මිසක්
සතුට අපි හැර ගිහින් තිබුණා.

කාලෙකට පසු පෙරේදා මම
ඔබගේ සුන්දර වුවන දුටුවා
සිනිඳු යහනක නිදහසේ
මගේ සොඳුරිය නිදා සිටියා

දින තුනක් නිදිවරාගෙන මට
ඔය මුහුණ දෙස බලා සිටියා
සදහටම ඔය රුවත් අරගෙන
මගෙන් ඈතට ගිහින් තිබුණා

ගොඩක් දේවල් හිතේ තිබුනා
කියන්නට ළගටම වෙලා
ජීවන අරගලේ මැද
තිස්පහක් අවුරුදු
අපට නොදැනී ගෙවිලා තිබුණා

බලං ඉඳලා ඔයත් යන්නැති
කඳුළු හිත යට තද කරන්
මහන්සියි දැන් මටත් හරියට
ළඟදීම එනවා නුඹ සොයන්