උදෑසනම ඇසෙයි
දොරට තට්ටුකරන හඬක්
සෙමෙන් -ඇඟිලි තුඩින්

හැර බැලුවෙමි

අමනාප බැල්මෙන්
දොරකඩ
අමතක වූ කවියකි
ලියා තබන්නට

උණුසුමින් පිළිගෙන
සිප වැළඳ
කැටුව ගියෙමි
කුටිය වෙත

අවදියෙනි ඇය
යහනෙහි
කුහුලින් බලයි මා දෙස
විදා නිල් නෙතු

බියපත් ය
කවිය ද
"වෙන දවසක එන්න"

මම කීවෙමි
රහසින් .