සොඳුරුම හැඟුම් මිණි සේ කිරුළක රන්දා
කඳු මෙන් උසට සෙනෙහස හදවත වින්දා
සිඳුනත් ගතේ වෙර දැන් හම රැලි කැන්දා
පඳුරක් ගානෙ මල් පිපුණේ ඔබ හින්දා

නිවසම එළිය කළ දූ පුත් කැලක් වෙත
කළ හැමදේම ඉර හඳ සේ මතක ඇත
නරකම දිනෙක රිදුනත් වැරදිලා හිත
දිගටම ඉන්න තිබුණා අත නොහැර අත

පමණට වැඩිය මල් තිබුණත් දෑත රැඳී
හිතකට පෙමට ගළපන්නට එයත් මදී
නැතිවට පිණක් ඉන්නට එක ළඟට වැදී
ඉඳහිට දිනක එමි යන්නට හුළඟ වැදී