සුදු පෙණ පොකුරු
පිරී ඉතිරෙන
සඳ බඳුන
ඈ මුවග සිප ගනී


මදින් මද
මත්ව ඈ
විදා සළු පිළි
දිව යයි
ධවල රාත්‍රිය තුළට

නිදිගත් මලින් පිරි
ලිය මඩුළු අතර
සැදුණු ඕවිලි යහනක
වැතිරෙයි ඇය

අඩවන් නෙත්
බලා සිටී
තරු කැට ද දියවුණු
අහස් කුස දෙස

මී පැණි පැහැති
පියයුරු තුඩු
නැහැවෙයි
සඳ කිරි වතුරෙන්

කළු කුහුඹුවෙක්
සෙමෙන් සෙමෙන්
ඇදෙයි පහළට
ඈ වසා- රොද මත



24/03/02