මල් පැළය හිටවලා
ගාලු මුවදොර පිටියෙ
බක් මහේ අසිරියෙන්
මල් පිපෙයි රොන් සලා

චණ්ඩ රළ ගොළු වෙලා
පවන් සිසිලස උරා
මෙතෙක් නොකියූ බසක්
දෙසවනට ළං වෙලා

නුඹ මිනිස් ජාතියයි
සත්‍යය ම ආගමයි
බස හදේ රිද්මයයි
නිදහසේ රාවයයි

සිව් සැත්ත වසරක් ම
අදුරෙ අතපත ගෑව
දරුවනේ අප සෙවූ
මාවතයි නුඹ දුටුවෙ

අතාරින්නට එපා
වෙයි මිළක් ගෙවන්නට
සම සමව ගෙවමු එය
නිදහසේ අරුණෝදෙ

අපල දුරු කරලන්න
සාපයෙන් මුදවන්න
චෝරනාගල රෑන
සත් මුහුදු පන්නන්න

මේ අපේ කාලයයි
දිනිය යුතු දේශයයි
නව පැතුම් සුවද මුසු
නවෝදයෙ අලුයමයි