දෙදහස් විස්ස වර්ෂය අමතක නොවේ මට
සුනාමියක් වැනි වසංගතයක් බිහිවුනි ලොවට
කිමදෝ කොයින්දෝ එය විසුරුනි දෙසට
වවුලද මිනිසාද එය පැතිරුවෙ සැමට?

ගෙවල් තුලට වී අප සැම දෙන සිටිනු ඇත
කෑමට බීමට වත් පිටතට පිවිසන්නෙ නැත
සොයුරුන් මිතුරන් හා ගැවසෙන්නෙ නැත
දුරකථනය වේය අපගේ දිවියේ ඇති සෙත

මෙවන් දෙයක් මතුවට සිදු නොවේවා
හමුවෙන අයට සුව පතමින් දිවි ගත වේවා
මිතුරන් හා නෑදෑයින් සුවපත් වේවා
නැවත හමුවෙනතුරු සුවෙන් ගතවේවා

Covid 19 - Kumarini Padmanabhan

Year 2020 stays in my memory forever
From a far distance like Tsunami this plague did appear.
And started to spread across to corners everywhere
From a bat in far away land or just a spore from somewhere

Locked in our houses we stay away in hiding,
Not even for food that we are seen ever roaming
With friends or relations,we are not even mixing
Telephone is the savour for sanity's keeping.

May not such a thing ever happen again,
let's hope to see some good things arising.
Friends and relatives, I give them my blessing,
I wish them good health till we meet again.