මතක දිවේ ගව් ගණනක් ඈතට
කහට ගසේ දිගිලිය ගම්මානෙට
මොර ගස් පීදී මහ දං රෑණට
අතු අග බර වී පොකුරු ගැසී වට...

දෙමාපියන් දෙදෙනා අයියා හා
අක්කා සමගින් සතුට බෙදාගෙන
පුංචි එකී මං සාරියෙ එල්ලී
ආවා මතකයි දුව-දුව පැටැලී...

කොළඹ ඇවිල්ලා ඒ ගම්මානේ
හිටියා මනසින් ගස්-ගල් ගානේ
මතක පොතේ හිටි ගමේ ළමයි හැම
දවසින්-දවසෙ ම ඉරී ගියේ කොළ...
සීලවතී යසවතී ගුණවතී
කේතුමතී රන්මැණික පියවතී
එ වෙනුවට අදේශක එක් විය
මහප්‍රාණ ඇලපිලි නං වැඩි විය!

චිත්‍රෙට ඇන්දෙත් වැව, දාගැබ,කෙත
මන්දිර වෙනුවට පැළයි සෙවිලි කළ
මෝටර රථයක හඩක් නොමැති තැන
“කර-කර” ගෑවේ ගොනු බැදි දෙසකය...

සද්ධ-බද්ධ වී දෙන දොංකාරේ
කරයි මනස නිති අවුල් විකාරේ
කොළඹට කිරි වුව කෙරෙන ප්‍රකාරේ
ගම සුව‍ ‌දෙයි‍ තවමත් ගැමි ආරේ!!