නෑ හැඩ රුවක් රම්බා කුමරුන්ට වගේ
ගෙල අත රන් දම්ය සිටුවර පුතෙකු හැඟේ
අද එක් රියක හෙට තව එක් රියක නැගේ
අට්ටාලයක් උඩ ඔහු නෙත ගැටුනි ඇගේ

ඇගේ රූ සිරිය පබවත කුමරිය සරිය
දරු සෙනෙහස නිසා දෙතනේ කිරි බරය
පාරේ තාර තරමට ඔහු කළු උසය
ඉංජිනේරු නෝනා නම් හසඟනය

ඔහුගේ වැඩ බිමේ අදියුරු සුදු නෝනා
නැග අට්ටාල මත නෙක සරදම් පානා
දැල් වැට සොලව සොලවා ඉඟිබිඟි කරනා
දඟ සුළගට ඇගේ දඟ යුග කිති කැවුනා

ඈ දරු පැටව් සහ සැමියා සමග හොරා
නිසිකල එතෙර විය පෙම්පත් දෙකට ඉරා
බෑ ගල් ගඩොල් මැද ඉන්නට තනිය දරා
තතමි පැදුරෙ ඈ තුරුලේ සුපෙන්බරා

සකුරා මලේ දුර අංකය සොයාගෙන
පෙර සෙනෙහසින් අමතයි ඈ පතාගෙන
ඉන්නට බෑ තනියි කඳුලැලි පුරෝගෙන
සුසුමන් හෙලයි ගිනි අවියක් දරාගෙන

ඇගේ රොස්, කටුක බස් කළු ගල් සේ දැනුනා
වෙව්ලන ඇඟිලි තුඩු ගිනි කඳ හා බැදුනා
සකුරා පිපෙන රටටත් වෙඩි හඬ ඇසුනා
සිංජුකු උයනෙ ලේ පෑ සකුරා පිපුනා