අහංකාර කිරිල්ලියේ කූඩුවටම වී ඉඳපන්
ගෙදර දොරේ වැඩ කරලා සැනසීමෙන් කල් ගෙවපන්
පැමිනෙන දුක රසයි කියා සිනාසෙමින් නුඹ නටපන්
ඉවසීමෙන් සැණසුම ලැබ ගත්තු අයව සිහි කරපන්

බැටලු හමක් පොරවාගත් වල් හිවලුන් රොත්ත පිටින්
නුඹ තනියම යයි සිතලා මාන බලයි වටින් ගොඩින්
උඩ පැනලා බිම වැටිලා නගුට පස්ස පැත්ත යටින්
ගහගෙන නරි කියලා යයි මිදි ඇඹුලයි කියල රොසින්

කිරිල්ලියේ ඔය සුකොමල සිනහා වරුස පොඩිය මුවින්
වියැකෙන්නට දෙන්න එපා මේක ලෝක දහම ඉතින්
නුඹෙ ආදර කුරුලු රජා හමු වනතුරු තේජ ලෙසින්
දොර නම් නුඹ අරින්නෙපා හිතට ගනින් මේක හොඳින්

දින වසරත් ගත වීලා කාලය ගොස් නිමේශයෙන්
නුඹට හොරා කඳුළු ගඟක් වියලී යන්නේ වේගෙන්
සිටියෝතින් සිල් දම් රැක දිවිය තුරා එක සිතකින්
දෙව් සේනා ඒවි නුඹව ගෙන යන්නට දෝලාවෙන්