මන්දාකිණියක කෙළවර
අඳුරු කළු කුහරයක
හරි පරෙස්සම් නිම්නෙක
ආදරේ හැංගුව,

අඬ අඬා දවසක
පටාචාරා හේ උමතුව
කිරි මුහුද ඉහ ඉහ
අහස් වෙරළත වෑවුණ

වළාකුළු නම් කීයක්ද
පණිවුඩ අරන් දුර ගිය
අර කළු කුහර පහු කළ

ඇත්තටම ඔබට මතකද
තරු හතක් ඔබ වැලලුව
ඔරායන් හැටියට නම් කළ

දැන් හරි මාව මතකද!