දෙපලු කර සුලං කෝඩය එකට පියඹන්න
එකලු වූ හද කොනිත්තා රසය දනවන්න
සිතලු එන ඇසිල්ලෙන් පන්හිඳට අමුණන්න
ලපලු වී නැවුම් සුවඳින් යළිත් නුඹ එන්න

රනින් කළ හිරු රැසින් අහුරක්ම ගෙන අතට
සැණින් මුව තවරගෙන සිනා එළි දල්වන්ට
මලින් කළ සේලයේ ඉරී ගිය අගිස්සට
මිණෙන් හැඩ දමන්නෙමි රෝස පෙති රටාවට

නැත නැවත එන දිනක පෙර ලකුණු ඇස ගාව
ඇත පවත එහෙත් නුඹ දිනෙක මෙහි ආව බව
අත මවෙත දිගු කරන් සිහිනයක අරුතක්ව
ගත මෙසිත පොබයමින් ගලා යනු කවියක්ව