පොතක පතක ඇති කවි විතරද මිහිරී
සිතක සැඟව ඇත ඉමිහිරි නොලියු කවී
කුසුම නුඹ ලොවට බෙදනා පෙම⁣ට සරී
විසල් කවක් මට නුඹ ගැන ලියනු බැරී

අඳුරු කලල් විල් ගැඹරෙහි පෙති නොලිහී
රුදුරු සුළි අතර වුව මග අත නොහැරී
සොඳුරු නෙළුම නුඹ විල එතෙර ද පැතිරී
සයුරු ද නෙළුම් පුබුදන සිහිනෙක වැතිරී

නපුරු ජල තරඟ පරදන දිරි මතුර
ළදරු ලෙහෙණුන්ට පහදන සන් මිතුර
ගැඹුරු වදන් රළතර මුතු ඇත පැතිර
මහරු ඔසු තවරනා හද බිතු අතර

නෙළුම් සදා විල් දිය අතරෙ ම නොරු⁣ඳේ
බැලුම් ලබා බැතිමතෙකුගෙ ⁣අතෙහි රැඳේ
තුටින් කඳු මුදුන් මත වන්දනා යෙදේ
නිතින් සාදුකාරය රැව් පිළිරැව් දේ

ශිබර කුසුම් සමඟින් වී හිත මිතුරූ
නිතර දිය ඌල තවරන් පෙම් පසුරූ
නතර වෙලා සිඹ පොඩි ⁣පොඩි දිය කඳුරූ
මතුර කියන් උපදන නෙළුමන් පොකුරූ