කලබලේ දුවන වළාවකට
කිව්වාම දුක
නෝක්කාඩු කිය කිය ගියේ
බරයි කියලා මේ සුසුම් වැල්.
හිත වටේ කරක් ගහද්දී
දරා ගන්න බැරුවාම
කොට්ටෙට යි රිදුනේ
තදට වැදිලා නිය පහර.

අතින් වත් නොඅල්ලා
දෙනෙත් මත වත් නොරැඳුනු
දෙසවනේ පැටළුනු ආදරය...

දෑස් පියාගෙන තැවරුවා
හදවත පුරාම.
නන්නාදුනන බවක් කීවාට
කොතරම් දන්නවාද අපි
එකිනෙකාගේ හද රිද්මය ගැන
කවුදෝ කෑ ගසා කීවා
නොනිදා ගතවුණු රෑ මැදියමේ
එක් නිහඬ මොහොතක.

ලඟ තියාගෙන ඉන්න බැරිම තැන
ඔබ වෙතටම එවූ
සෙනෙහසේ සුමුදු තිළිණය

නිදහසේ පාවී
නාදුනන කොදෙව් වල නොනැවතී
කටු අකුල් වල පැටලී
රිදුම් පිරිමදිමින් පමාවී
ආයාසයෙන් නොනිමි ගමනක තවම.

ඔබ සිටින ඉසව්වක් නොදැන වුව
කොපුලත වැතිරී දිනෙක
ගිමන් හරින්නට තතනන

සුළඟේ එවූ හාද්දක්
මගේ ආදරය.