ජීවන ඔරු පැදයන්නට හබලක් නැති කල
සයුරේ නැව් ගෙනියන හැටි තිබ්බෙ හීන වල
එක විදියට හිතාපු හැටි පිස්සුත් කෙල කෙල
මතකය පමණකි ඇත්තේ ඉතිරිව හිත තුල


ගැණ ගන්ටත් බැරි විදියට එක්වී සිටි සඳ
තරුණ කාලෙ කොච්චරවත් යාලුවො හිටි යද
අර ගත්තත් ලොකු කඹයක් තියා ගන්ට බැඳ
ගැටේ ලිහිල උන් ඔක්කොම සීසීකඩ අද


අතාරින්න කලින්ම අතඇරුනම ඇති දුක
සරුංගල් වෙලා හැමෝම පාවී යන එක
නිම වෙනතුරු සසර ගමන යම් කිසි දව සක
හීන දකිමු විඳින්න තව්තිස සම්පත් නෙක