නිල්වන් නෙතඟ දුටුවෙමි පුර හඳ එලියෙන්...
රන්වන් මුහුන රතුවිය එම දින විලියෙන් ..
සන්සුන් ලෙසින් මිමිනූ හඬ මුදු සරයෙන්..
පෙම්දම් බැඳුනෙ මැනිකේ පෙර පින් බලයෙන්..

පතිනිය ලෙසට ගිවිසා හද අඹර අරා..
බැතිනිය කැන්දගෙන ආවේ නිවස කරා..
ඇතිනිය විලස දරුවන් රැක ලැමෙහි දරා..
රැජිනිය විලස නුඹ සිටියා දිවිය පුරා..

මහළුව ගියත් දෙනයන වීලා අඳුරු..
අතපය වාරු නැතිමුත් දැන් පෙර අයුරු.
යහගුන පිරුන හදවත පිනටයි නැඹුරු..
මැනිකේ නුඹයි මගෙ දිවි එලි කල සොඳුරු


ජෙරුසලම
ඊශ්‍රායලය