"කැලේ තිබෙන කොයි දේ වත් රස වේවා
මලේ බඹරු ලෙස පිරිවර ඇති වේවා
අව්වේ තිබෙන රැස් මාලා අඩු වේවා
ගව්වෙන් ගව්ව දිව මාළිග සෑදේවා"

අම්මා කෙනෙක් සදේදෙන් මේ කවි කීවා
පුන්සඳ එළිය මැද පින් සිතිවිලි ආවා
ගණ්ඨාරයේ හඬ ගුවනට මුසු වූවා
කරුණා දෙනෙත් අබියස සන්සුන් වූවා

සියවස් ගණනකට පෙර කළ සියුම් වදන්
චන්චල කරන බොදු හදවත් සළා පවන්
අපමණ කුසල් සිදුවන දේ තවත් මෙවන්
ඇද්දෝ කියා සිතුවා ඇය නිරන්තරෙන්

පින පමණක්ම පතලා කවි කෙරුවාද
අප ගැන දුකක්වත් සිහියට ආවාද
පිරිමි කෙනෙක් මෙලෙසේ කවි ලීවාද
නැතිනම් ගැහැණියක් රහසින් සැඟවුනිද

පින්වත් හිමිනමක් රටකින් වැඩියාද
හෙළබස දහම ගැන විස්කම් පෑවාද
තව්තිසාවෙ වැඩ සිටිනා සඳ මනසින්
ගොනු කළ කල්පනා හන්දා සිහි නුවණින්
නාමය නැතුව කවි පමණක් දුන්නාද
රුවසේ නමද අනියත බව කීවාද

2021.05.19