නාඳුනන මුත්
හඳුනනා සේ පිළිගනිමි
මවාගත් සිනහවක්
හැමට එක ලෙස පුදමි
මගෙ තැවුල් කල්පනා
මා වෙතම තබාගමි
හිනහවත් ඉනාවක් නම්
එහි මැවුම්කාරිය වෙමි

නිදි නොමැති රැයක්
ගෙවූ බව ඇස වටා ඇති
කඳුළු වැල් ගැලූ තැන්
වත්සුනෙන් මකා ඇති
වදනක මුවහතක්
ගැඹුරටම ඇනී ඇති
ලේ ගලන හදවතක්
යලි යලිත් මසා ඇති

පැය අටේ වැඩ මුරය
ගෙවෙන තත්පර ගනිමි
ලේ නහර කිතිකැවී
එරෙන කිරි සඟවගමි
රාත්‍රිය අත දරා
නැවතත් කූඩු වෙමි
පිසදාගෙන සිනහව
ජීවිතය වැළඳගමි