මෙට්ට තිබූ පමනින් සිරි යහන් පිරී
කොට්ට නැතිව සුවසේ සැතපෙනා බැරි
කොට්ට පුළුන් ගෙඩි අතු ඉති පුරා පිරි
නැට්ට වෙර දරයි උසුලා ගනුව බැරි

ගෙඩි මෝරා විටකදි පොලවට වැටෙති
කට කෙල උනා අගනෝ ගහ යට රකිති
කඩි ගා, හැදුන සමහරු කෙක්කෙන් අනිති
තොට හොදනම් මොකෝ ගහ නිහඬව සිටිති.

මැදින් පැලි විටකදි ඉගි බිගි පාන
පුළුන් සුදුයි කළු ඇට පිටතට නේන
රුවින් මල් උරය සුව සිහිනම පේන
අතින් කොට්ට හැදුවා වැය බර නේන

ගුදිරිය ගෝනි කුසතුල කොහුවලින් පිරී
ඉතිරිය මහන මැසිමයි වෙර වඩා දිරි
කවරය කුකුල් සායම හරි කෙලින් ඉරි
දහිරිය අකුරු දස දහසින් කියනු බැරි

ඇදන් පොලු වලට තැන තැන කට්ට වැටි
නිදන්නේ කෙලෙස මෙට්ටේ තරම දිටී
කටින් යුධවදී සමනා සමග ගැටි
අරන් සියෙස්ටා , මිනිමතු කමුද රොටී.

කලක් ගෙවී කොට්ටෙයි මෙට්ටෙයි දෙකම
මෙලෙක් නැතැයි සිත්වේ අටලෝ දහම
දොලක් ඉපිද සුරසැප විදිනට බොහොම
දිනක් වන්දනා කඩ පිල්වල කරුම

කොට්ට මෙට්ට හැකිලි කල් ගිය කලට
දොට්ට දමයි අළුයම කෙල පිඩ ලෙසට
ලට්ට ලොට්ට කල් ගොස් වැටුනා වලට
මිස්ට මිසිස්ලා පින් කම් කර කුමට.

අළුත් රබර් මෙට්ටෙට ගැලපෙන තරම
සොයත් සුපිරි කොට්ටම වැයවෙන බොහොම
ගෙනත් ඇඳේ වැතිරි සොයනා සුවම
නටත් කකුළු ගිනි මොලවා නෑ තවම.

කොට්ට ගසේ පිපිරි ගෙඩි වැටෙන්නේ
මොට්ට ලඳුන් නෑ ඒ දෙස බලන්නේ
දොට්ට නොබැස ගේ ඇතුලෙම දපන්නේ
අට්ට කතා පෙල, කාවුන් දෙසන්නේ.

අරටු නොමැති කමකට නැති කොට්ට ගස
මොරටු යවනු බෑ ගසටම නගයි දොස
ඇහැටු දෙවිවරුන් රහසේ ගසින් බැස
මට්ටු කරයිදෝ උන්ගේ පොට්ට ඇස.

ඔට්ටු තියයි ගහ සුළගට වැටෙයි කියා
රට්ටු අනා පවසති උපදමින් බියා
මොට්ට පොරෝ ගලගා මුවහතුත් තියා
දුස්ට යකෙක් දවසක් ගහ මුලට ගියා.