වරලස නොදමනු පහලට, සඳලුතලයෙන්
මට ලෝභයි
මම එන්නම් පියඹා ලිහිණියෙක් වෙලා
ලෝභයි මට කෙස් ගහක් වත්
කැඩුනොත් හානියක්

කවි ගීත මොකටද මට, ගයන්නට
මගේ නම කීවත්, කවියක් වැනිය මට
සංසාරේ පැතූ
සවන හොත් මී පැණි විලස
ලෝභයි මට, අසන්නට ඕනෑ නැත ඔබෙ කවි ගී
දරුවන්ටයි හිමි කවදා හෝ ඔබගේ

ආදරය අවැසි නැහැ දෙන්නට මට
මුහුණේ සිනහව දෙස හොරැහින් බලා
සැනසෙන්නට හැක සිත පුරාවට
අයිති නැතිමුත්, දන්නේ නැතිමුත්, ඉන්න බැරිමුත්
දන්නවා යැයි සිතා