(2024 රාජ්‍ය සාහිත්‍ය සම්මාන උළෙල -
හොඳම ගේය කාව්‍ය සංග්‍රහය
'වසන්තයේ අග' කවි සංග්‍රහයෙන් )


රාත්‍රිය ගැඹුරු කල්පනාවකය
බලා සිටිමි මම
කවුළුවෙන් එබී

අහසින් පතිත වූ
තරු කැට දෙකක් බඳු
විදුලි පහන් එළි දෙකකි
කඳු අතර මිහිඳුමෙහි
දිලෙන, නිවෙන

රාත්‍රිය සමඟ එක්වෙමි
කල්පනාවකට වැටෙමි
ඈතින් ඇසෙන ගීයකි, මිහිරි
මතකයේ සැඟව තිබූ
විරහ වේදනාවක් අවදි වෙයි
රිදවමි මසිත

වසාලමි කවුළුව
වැතිරුණෙමි නිදි යහනෙහි
රෑ පහනද නිවාලමි
මෙන්න රාත්‍රිය යළිත්
කුටිය තුළ
අඳුරද- වේදනාවද සමඟින්

දෑස් පියා ගතිමි තදින්
මෙන්න - එවර ඒ රාත්‍රිය
මා තුළම

අන් මගක් නැත
ගිලෙනු මිස රාත්‍රිය තුළම
අඳුරටම ඉඩ දෙමින්
කල්පනාවට හිස නමමින්

කෙමෙන් බලගතු
වෙමිනි රාත්‍රිය
මා දෙතොලට ළං කරයි
කාලවර්ණ මධු බඳුන
පිරිමදී මුළු ගත
මඳ උණුසුම් සුරතින්
මතක අමතකව යයි
වැළඳගමි රාත්‍රිය
රෑ සුව විඳිමින්
සැතපෙමි එතුළම