නටුවෙන් වෙන් වුවත් මුණි පුදටම සැදුනා..!
තටුවෙන් වසා වඳකල මල් යලි පිපුනා...!
පෙරපින් මතුවෙලා ජය සක් හඬ පිඹිනා...!
පිරුමෙන් පැතුම් නව හිරු ලෝකෙට වඩිනා..!

නව නව හැඟුම් පුබුදා නැග එන හිරුට..!
තව තව පැතුම් පුබුදා ඉපිලෙන බවට...!
මතු මතු සියළු දන මන ජය දෙන සිතට..!
සිතු පැතුසේම රත'ඹුරු පිපුනා විලට...!

සමනල ගිරි හිසට වීදූ රන්
කිරණයි....!
සුනිමල දියක් හැඩකර සියපත්
පිපුණයි...!
මදනල සිඹ සුනෙරගිර නොසැලෙන
තරමයි..!
හැමකල සතට සෙත දෙන සම්බුදු
සරණයි..!


රත්නපුර.
2024.11 27.