විටින් විට නුඹ තබා ගිය
සුවඳ මිට මොලවගෙන
අදත් මා ඇවිද යම් තනියම
හිම වැටෙන මඟ තොට
දෙවොන්දරා , ඒත් නුඹ නෑ ...

කෝපි හල් , බොජුන් හල්
මඟ හරින්නමයි හිත
අතින් අල්ලා අපි ඇවිද ගිය තැන්
හරිම පාළුයි දකින විට
සකුරා මලින් බරවෙච්ච
වසන්තය ආවත් නුඹ එන්ට පෙර
දැක්කෙ නැ කවමදාවත්
මේ තරම් ලස්සනට පෙම්වත ....

අදත් සුවඳයි මතක
කල්පයක් ගියත් දිය නොවන
වරින් වර ලාවා ගලන
පූජියාමා කන්දටත් හිම වැටෙනවා දවසක
හමුවෙන තුරා ආයෙමත් බවයක
දෙවොන්දරා මගේ , දරාගමි පෙම්වත