පන්සිළු විසින් බුදු රජානන් වහන්සේ හමුවී තම ප්‍රියම්බිකාව පිළිබද කරන ලද වර්ණනාව

( සක්කපඤ්හ සූත්‍රය ඇසුරෙනි)



බුදු හිමියනේ ඔබ වෙත බැතියෙන් එළැඹි

දෙව් ලොව ගදඹ පන්සිළු මා වේ සුහැදි

බේළුවපාණ්ඩ වීණා නද කර මිහිරි

මා ප්‍රිය 'භද්‍රා' ව වනනුය සන්තොසිනි



ලහිරු රැසේ කාන්තියෙන් ගත දිලෙනා

මනා රූ සිරෙන් අඟ තැන්පත් සොබනා

ම'හද මැඳුරු නිතියෙන් කල එලි කරනා

ඈ පිය සමිද වඳිනෙමි බැතියෙන් උතුරා



ගිලනුන් වේද ඔසුවෙන් සුවයක් ලබනා

සා ගිනි නිවනු ලෙද මසවුළු රස උතුරා

ගින්නක් නිවනු දිය මිස වෙද අන් කෙවෙතා

සොඳුරිය ඔබ වේය මා හද මන පිනනා



ගිමනෙන් දැවී පවසේ ගිළුණ තුමුළ ගජ

පියුම් විලක කිමිද සිඳ ද ගත වෙහෙස

මනස් දොලෙන් සා පවසෙන් පෙලෙම් මම

කිනම් කලක විද ගමි හස පහස් රස



සොඳුර මා වෙළෙනු මැන මදහාස බැල්මෙන්

සොඳුර මා උණුහුමෙන් වෙළණු මැන ආලෙන්

කල්‍යාණියේ මා ඔබ වෙතම බැදෙමින්

පුන් ඌරු යුගල් මත සැනහෙමි නිතියෙන්



මින් දද මුලාවේ ගිලගත් ලෙසින් බිල

මුදනු නොහැකි ලෙද සිහි ඇති කිසි කලෙක

සුපෙම් හස වරින් බැදි මා හද මනස් හුය

දිවිය සිද ම මිස හැර යා යනු නොවෙත



උතුම් රහත් උතුමන් වෙත හර සරිනි

පිදූ සුලක් වූ දන මහ පල දෙවති

අක්බඹරින්දු මා සොඳුරේ මන නදිනි

මා ද මහත් වී බැදෙනිමි නුරාවෙනි



සියළු තැනින් රස නන්වා මන කැළබූ

ම'සඳවතිය නේ හැඟුමන් කුළු ගැන්වූ

ම'සිත් දොවා මහ රහතුන් අභිසෙස් වූ

මෙලොව ම'කල පින් අප වෙනුවෙන් සැදවූ



රුසිරු පංච කලණිය නේ මා දෙව් ලි

උතුම් බුදුන් මරු පරදා විජය ලදී

එසා ප්‍ර්‍රීති හැඟුමන් උතුමන් ලදිනී

ම'හද සතුට ඔබ මැ නිසා එලෙස වුණී



මදෙව් රජුන් සක් උතුමන් විපුල බල

දෙනම් මෙමට වර උව පුර රජ වෙනුව

සොඳුර ඔබ ම හැර මට වෙද අන් සැපත

පතමි යදිමි ඔබ ව දුර හැර පවස



රූ ණැන ගුණෙන් දිසි මාගේ ප්‍රිය ලන්ඳු

කල් වරා දැරූ සල් සේ මන නන්ඳූ

ලදින් දුවක ඔබ වන් රුසිරෙන් මහරූ

වදිම් වදිම් 'තිම්බරු' දෙව් රජ පා දූ