වැටී මහ පොළොවම බදාගෙන හඩන බෝපත් අහුලලා
එන්න අපි වැලි මලුව අමදිමු පින් සිතින් විත්
පේ වෙලා
ඉපිද මියයන සසර වගතුග බෝ පතෙත් ඇති ලියවිලා
සෙමින් සිත යොමු කරන් බැලුවම දැනේ ඒ වග වැටහිලා...

පරව ගිය මල් අසුන් මත්තේ තිබී කිම පල
ඉවත දමමූ
පිපෙන හැම මල පරවෙනා ලෝ දහමෙ අනියත එයින් දකිමූ
සුවද රුව ඇති මලින් මුනිදුන් පුදා අපි අම
නිවන පතමූ
මලක් ලෙස පරවෙනා දිවියේ අතිර බව ඒ
සමග විදිමූ...

සෙමින් ඇවිදින් වලාකුළකින් මුවා වී සද වෙද්දි මෝදූ
පහන් දල්වා පුදමු බුදුනට ආලෝක පූජාව
සාදූ
එකම පහනෙන් සියක් පහනක් එළිය වී බැබලුනා නමුදු
ගමන අවසන එලිය අඩු වී නිවෙයි පරිදිම සසර පුරුදූ....

සෙමින් පියගැට නැගන් යනවිට දිවි ගමන එන මතකෙට
සතිය පිහිටා තබන පියවර යහපතක්මය
සැමවිට
දිනෙන් දින පහදවා තුන්සිත සෙත් කරන් ලෝ සතහට
යනෙන වග දැන දියත සරනෙමු පින් පුරන් එන සසරට....

සදරැසින් දිලිසෙනා සුරලොව සදිසි වේ බැබලෙනා වෙහෙර
නිවන් යන මග නිවෙන පියවර දකින්නට හැක තිබෙන අයුර
සිතින් විමසා බලන්නට හැක නුවණ පහදා තිබෙනු කවර
ඉදින් බව දුක නිවෙන්නට නම් ගිලෙනු අවැසිය දහම් සයුර.....

උතුම් පිළිවෙත් සපුරාන විත් මැදුම් පිළිවෙත පහදවා
සිතුම් එක්තැන් කලාවෙන් බුදු වුණෙන් හිමි කෙලෙසුන් දවා
නිතින් පහදා තිදොර සංවර කරන් දහමින්
සිත නිවා
ඉතින් ආයේ සරණ යමු අපි තුණුරුවන
දණ බිම නවා...

බිද බව සසර කෙලවර නිවනම
පෑදූ
ලද මහ ගුණ බෙලෙන් තුන් ලොව සෙත
සෑදූ
මද මන් බිද බවෙන් යන මග කල
මෝදූ
මුදුනත් තබා නමදිමු සම්බුදු
සාදූ.......

Photo credit ; Marianna Smiley