නුබ ගැබ හිස්ය ඉඳහිට ඇති තරු දකිමී
ඉඹගත් කුරුලු පවුලක සෙනෙහස විඳිමී
රොබරෝසියා ගහමුල මොහොතක් රැඳෙමී
ඔබ කොයි කොතැන වේදෝ තවමත් සිතමී

අතගෙන ඈත ක්ෂිතිජය වෙත පියැඹීම
සුදු පෙණ වෙරළ මත පියසටහන් ලෑම
සිහිනෙන් මිසක් හැබැහින් නොවුනත් තාම
සිහිවෙන මොහොත වුව සොඳුරුයි හැමදාම

නින්දට යනවිටත් ඇහැරෙන විටත් උදේ
මතකෙට ඒම සංසාරෙක පුරුදු පදේ
ඇහැකට නොදැක්කත් කොයි කාලයක් ළඳේ
ළඟකට වී හිඳිමි නොපෙනෙන ලෙසින් හොඳේ