නුඹ තරම් ආදරේ දුන්නෙ නෑ කවුරුවත්
අප්පච්ච් රිදෙනවා හදවතේ සියුම් තැන්
යන්න ගිය දා ඉඳන් මා දමා නුඹ දුරක්
මේ කඳුළු බර වැඩියි දැනෙනවා සුසුමටත්

ආදරේ තියෙනවා සිත් පුරා පොඳි බැඳන්
මිලක් නෑ විකිණෙනවා හරි ලාභ තැන්වලත්
පෙම් කළත් ඒ හිතට නුඹෙ පෙමට සම කරන්
ඔහු ගියා හදවතේ නොමියෙනා දුක තියන්

සාක්ෂිත් නොමැතිව ම ගොනු කරපු කතාවක්
උසාවියෙ කෙළවරක ඉකි බින්ඳා කාලයක්
පෙම් කරපු වරද ළඟ නැති නිසා සමාවක්
පිටව යමි ප්‍රේමයේ මළගමට සුදු ඇදන්

දිලිසෙනා හැම තැනම නැති නිසා මැණික් ගල්
අහුලන්න සිදුවුණා ගොමරිටි ද කබොක් ගල්
අනේ නුඹ හිටියා නම් අද වගේ දිනෙක මං
බදාගෙන අඬනවා මේ කඳුළු නිවෙනකම්

අදින් පසු පියනඟමි යඳම් ලා හදවතත්
වෙර සිඳුණු දෙපා යළි පිරිමඳිමි හෙට ඉඳන්
සඳ ඇවිත් ආකාසෙ කළුවරට එබෙනකම්
අප්පච්ච් අනේ ..නුඹ යන්නෙපා නිවන් නම්