ගව්ගනන් දුර ඈත බවවල
කටුක රිදුමන් ඉවසම්න්
අත්හරින්නට නොහැකි තරමට
බැඳි සිටියා ප්‍රේමයෙන්
අතරමඟ වැටි මුරුගසන් වැසි
සියළු බාදා පසු කරන්
සුවඳ පසුපස සොයා ආවෙමි
සංසාර ප්‍රේමය සොයන්

සොඳුරු වුව රුව බමරු එන්නේ
තලා මත්වී රඟන්නයි
හැඬුම් ඉකි මැද සිසිල් වුයේ
දඩබ්බර ඔය පපු ගැබැයි
දැණුන දුක් ගිනි නිවා දැමුවේ
නපුරු නුඹගේ ප්‍රේමයයි
සසර හුරුවක් දැණුන හින්දම
සසල වුයේ මගේ හිතයි

විළඳ මී පැණි එපා මට දැන්
වනේ පලවැල රස බොජුන්
නුඹේ දැඩිසිත නිවා දමනෙම්
වෙලී පපුවේ ප්‍රේමයෙන්
හෙටත් ඉරපායා නැගේවි
සොඳුරු වු දිනයක් අරන්
නොයමි කිසිදා හැරදමා නුඹ
මොකට ලෙන් දොර අඩවලින්

Photo credit' Gift Habeshaw