ඔබ සොයා දිව්වෙමි කඳු මුදුනක් දෙසට
බොහෝ අන් අයත් එහි දුවති එක පිම්මට
අති සමතා වීමට, අති ජගතා වීමට
එයයි අප පුහුනුව ළමා කල සිට

අනුන් පසුකොට දිව්වෙමි කලබලෙන්
විඩාපත් ඔවුන් විය බැගෑපත් මුහුනින්
මට එකම අරමුණය එයයි ගිරි තරණය
යස ඉසුරු ලැබුමට ලද නියත විවරණය

බෑවුම වැඩි වුනි, කඳු නගින්නන් අඩු වුනි
මග වැටුනු අසරණුන් නිරතුරුව දුටුවෙමි
එනමුදු නතරවීමට කිසි ඉඩක් නොදිටිමි
තරගය දිනනු වස් නොනැවතී දිව්වෙමි

ඉක්බිති ගිරි තරණය නිම කලෙමි මම
මා පිළිගැනුමට ඔබ නොපැමිණි කරුණ කිම?
මීදුම් වැසුනු මල් නොපිපෙන කඳු මුදුන් බිම
සෙව් මුත් සැම තැන, ඔබව නොදිටිමි මම

මින් මතු මා යායුතු ගමන කිම?
නියතව යලි පහලට යායුතුය මම
නමුදු නොදුවමි, සංසුන්ව ගමන යමි
නිසල නිහැඩියාවේ රසය අගයමි

මග වැටුනු සගයින් හට මම අත දුනිමි
බෑවුමේ ඉහලට ටිකින් ටික ගෙන ගියෙමි
ඔවුන් තුටු කඳුලු තුල ...සැනින් මම ඔබ දිටිමි
මීදුම පහව ගොස් යලිත් හිරු පයා තිබිනි

මෙයද උස් කඳු මුදුන අප පිවිසිය යුතු?
මෙයද නිසි ගමන අප දැන ගත යුතු?
අවධානය, මමත්වය නොව ගමන් මග වෙත
සාර්ථකත්වය, එවිටද ඔබ දිස්වන්නේ නෙත?