මූකා
ගල්කදුරේ ලැයිම් පේලියෙ සිටි මූකා
කල් ගිය කුඩ හදයි,නෑ අගුපිල් සාකා
සිල් පද රකී, සිල් නොගනී කිසි දාකා
අල්ලේ කර ගැටය සැගවී දන රේකා
දනින් ඉහල වියැකුන බොර වේට්ටිය
උරෙන් පහල මතු උන ඉල පාත්තිය
කටින් දුන් දායි විටකදි කෝච්චිය
මුවින් දත් හැලුන මල් මල් සිරික්කිය
අහුමුලු පුරා හැංගුන කුඩ කබල් සොයා
කෙහෙවලු බැදන් දෑතම ඉගටියේ තියා
කුණු මලු ලෙසින් ගොඩකර “යස කුඩයි” කියා
පන් සිල් ගනී, අත්තම්මා දෙනෙක් පියා
ගෙදර ගොඩ ගැහුන කුඩ එක එක පන්නේ
දිගැර බල බලා ඉදි කටු අමුනන්නේ
වපර ඇහැ රැජින කුඩ මිටටයි යන්නේ
කෙකර නොම ගගා කුඩ යලි තටු ලන්නේ
කැඩුන නන පුරුද්දා නිසි තැනම තබා
කටින නූල් කඩමින් ඉදි තුඩෙහි ඔබා
වැටෙන නූල් අන්කොන් පිලිවෙලට තබා
කරණ කාරි අගයයි ඇස් දෙකෙන් නොබා
නිමයි කෙමෙන් කුඩ වට කර කල කාරී
ඇසෙයි සෝරු බෙදනා හඩ කන මීරී
බෙදයි පෙලාකා මුට්ටිය අත නාරි
බලයි අත්තම්ම කුඩ පෙල නිම කාරී
සෝරු ටිකයි වැඩි පංගුව පෙලාකා
ආරු මුගම් සිහි කරමින් උලාකා
සීරු මාරුවට වෙත්තිලෙ සොයා කා
වාරු අරන් නැගිටියි නිමි සලාකා
බූලයි මමයි මූකා ලග ඇනබාන
ලූලයි කනයි වාගේ නෑ ඔරවාන
හාරයි නාස්,තෙල උන්දෑ ඇග ගාන
“පායයි” කීවාට පේනය අඩමාන
අහස ඉරා මහ වැස්සකි වැටෙන්නේ
පවස නිමයි පොලවයි ඇති කියන්නේ
සිරස උඩට හබරල කොල වඩින්නේ
අහස දේවදත් මූකම සොයන්නේ
කැඩුන කුඩ වලට පන දුන් වෙදානෝ
තුටින හබරලා මහ කොල සොයානෝ
ඉතින වැසි මඟැ,ර යන මං දකින්නෝ
සිතින, ඔබ නොවෙද මෙත් බෝ සතානෝ
මුචලිඳු පෙනය වාගෙයි හබරල කොලය
වැහි බිදු මොර පොකුරු බිම හාරන සවිය
මදකුදු නොම සැලේ මූකා සතු දිරිය
පරසිදු නොවිනි ලැයිමේ බෝසත් සිරිය
Photo credit; Mathias Konrath