නොනිමි පිය සෙනෙහස
2024-April
මගේ මතකය ඔබේ මතකය එකට සිටි හැටි සිහි වුනා
එදා ඔබගෙන් දැනුන දහඩිය සුවද මල් සිත පැට ලුුනා
ඔබේ උණුසුම් කබායට මා තුරුලු වීලා තුටු වුනා
එවන් දිනයක් යලිත් සසරේ කවද එයි දෝ දුක් වුනා
දුවේ කවියක් කියමු කිවුවම පොතක් අරගෙන ලං වුනා
මගේ ලොකුදුව කියන කවි හරි රසයි කිවු ඔබ තුටු වුනා
ඔබේ උණුසුම හදේ කොනකට දිරිය දුන් හැටි සිහි වුනා
හවස ගෙදරට එන්නෙ කොහොමද කියා බල බල පසු වුනා
පයේ ලන මිරිවැඩිය ගිලිහෙන විටදි තුරුලට ලං කරන්
ගතේ දහඩිය පිසින අත්පොඩි දෙකත් සිපගෙන එක් කරන්
මගේ ලොකුදුව තාත්තාගේ උකුලෙ ඉන්නකො රත්තරන්
කියා කිවු හඬ තවම දෙසවනෙ දෝංකාරය දෙයි හොරෙන්
පෙමක සිහිනය ඔතන දැහැනක බැඳුන කටහඬ සිහි තියා
තාත්තා වගෙ සිහින කුමරෙකු නිතර පැතුවෙමි හිත ලියා
කාත් කවුරුත් නොදැක තවමත් දවස ගෙව්වත් ගී ගයා
ඔබ ම මිස වෙන කවුරුවත් නැහැ අඩුව පුරවන්නේ සොයා