වෛද්‍ය ශ්‍යාම කුමාර මුණසිංහ - කොල්චෙස්ටර් - එංගලන්තය

2021 මැයි කලාපය

පියාඹා ගිය වස්තුව..

එලිවෙන උදේ අඳුරට ඔහු සොඳුරු   වත
මුසුවෙන හැටි දුටිමි සිට දොර පඩිය මත
ඉර මොන තැන උනත් කළුවර පිරුණි හිත
හිස්වුන මහත් ලෝකය නැවතිලා      ඇත

හැඳි ගෑරුප්පු පත පොත පිරි මළු    තුනක
කදිමට ඇහුරුණා ඔහු රෙදි පිළි නොයෙක
රැඳි කලමණා අතරේ ඉඩ ඇති      තැනක
බැඳි මවු පෙම ද අසුරා තැබුවෙමි අනෙක

දණ බිම ගසා මා වැඳ සමුගත්     නැකත
කණ අගුළුත් වැටී  ඝනඳුරු  විය      දසත
ගෙන දෝතින් බදා හිස සිපගත් මොහොත
පණ ටික දියවි දියවී ගැලුවා        දෙනෙත

සීයට දෙසීයක් මව් යුතුකම්     සපිරී
ආයිත් ඉතිං මා ළඟ මොනවද ඉතිරී
යායුතු ගමන යන්නට ඔබ සතු  දහිරී
ඕනෑ තරම් ඇති බව දන්නෙමි පැතිරී

වෙන්වී ගියත් මගෙ අත්තටු යටින්       මිදී
පියඹා යනු රිසිව ඉහලට ඉහල          ඇදී
දල්වා දෑස් මග ඉමි ආදරෙන්           බැඳී
සෙනෙහේ තියෙයි හදවත නැවතුනත් රැඳී

April / 2021
View Poem