බලා සිටින විට
එක පිට එක වැතිර
සුදෝ සුදු වලා
කැටි ගැසී ඇති
දිවා කල අහස දෙස
දුටිමි අහම්බෙන් මෙන්
එකම එක හිස් තැනක්.
බැබළෙයි දිළෙයි එය
කිරි සයුරෙහි වන්
ඉන්ද්‍රනීල මිණක් ලෙස
හිස් කරමින්
මා ළය ගැඹර තෙක්
ඔඩු දුවා ඇති
ළතැවුල් ,සංතාප

පියඹා දෑසින්
වැතිර ගත් සඳ මනසින්
නුබ මත එළා ඇති
ඒ කුඩා හිස්තැන ඇති
නිල් විල්ලුද පලස මත
බලන්නට සිතෙයි මට
කුරුළු ඇසින්
අන්නතෙට විහිදෙන
විසල් මහ පොළොව දෙස

වැසෙන්නට පෙර
මාරුතයෙන් එසවෙන
වලා කැටිතිවලින්
ඒ හිස් තැන
මොහොතකින් තව.