ගැටුමට අලි-මිනිස් අලියන් වෙද නිවට?
විඳිමින් තුරුලතා ලැබ දෙන සිත සතුටක්
විලසින් ගලා ඇදෙනා සේ දිය දහරක්
ගනවන් ඇතුන් පෙළහැර වඩිනව ගමනක්
බුහුමන් පුදයි මග රැඳි සැම වන දිවියක්
සිහිල් වගුරන වන උයන් මැද මනාසේ
නිමල් සිත් පිරි දේවතාවන් විලාසේ
විසල් කළු සෙල් පෙළක් පෙරළේ ජලාසේ
ලකල් සිරි විඳ වනන්තරයක් සිනාසේ
වන රොද අරක්ගෙන සිටියට සිත් සතොසේ
පන රැක ගන්න හැකිවෙද වියැලු‍ණු පියසේ
වන පෙත් මාරු වෙන්නට එකලට රහසේ
දැන මග ගමන යති අලි මංකඩ පහසේ
සලා දෙකන් පෙති දුර දිග අසමින්නේ
හෙළා නෙතග අවිහිංසක කැල්මෙන්නේ
වෙළා රෑන එකිනෙක ඇඟ හැපමින්නේ
කළා වකට අලිමංකඩ පියමැන්නේ
මිනිසා මිහිතලය තනි උරුමයට ගෙන
වනසා තුරුලතා අහුරා අලි ගමන
සරසා සිමෙන්තිය අහුරා හෙලු විමන
කෙළසා දමා අලි යන මග කටියි වින
ඉන්නට හැකිවේද කුසගිනි ඇති කඳට
යන්නට තැන් වේද යන මං නැති කලට
කන්නට කුසට සිඟමන් යති ගෙයින් ගෙට
ගැටුමට අලි-මිනිස් අලියන් වෙ ද නිවට
පැහැ සරණිය රැඳි සිරිලක වැඩි මුනිඳු
ගෙල කිකිණිය හඬවයි පෙරහැර ගිජිඳු
සිත වෙනතය වෙන දේ දකිමින් සුරිඳු
සැළලිහිණිය එනු දකිනට දුක ගිජිඳු