කළුවට ඇඳන් උන් එනු සඳ තරු දැක්කා

බැඳ අත් දෑස් ගෙනයනු දුටුවත් එක්කා

දරුවන් පැහැර ගියෙ ඇයි නොදනිත් මක්කා

සඳ තරු වුණත් දැක දැක මුනිවත රැක්කා



දෙගුරුන් හැඬූම් සුළඟට හොඳහැටි ඇහුනා

උන්ගේ විලාපය ඇසු හදවත් පැලුනා

දරුවන් මර බියෙන් වෙව්ලා තැති ගැනුනා

සුළඟේ උඹත් බල බල හෙමිහිට ඇදුනා



දසවධ දුන්නු දඟගෙය ගහකොල දුටුවා

මහඋස ගසුත් මේවට හෙවනත් හැදුවා

දරුවන් වේදනාවෙන් මර හඬ නැගුවා

ගහකොල යක්කු කොල අතු වන වන නැටුවා



මිනිමරු වධක රැළ පොළොවට බර දමලා

දුන් මරු පහරවල් කාගෙන ඇද වැට්ලා

දරුවන් ලෙයින් තෙත්වී යනවිට ගලලා

පොළොවත් හිටිය නිහඬව ලේ රස බලලා



දරුවන් මැරෙද්දී ඔළුවට ඇණ රිංගා

මූසල අහස රැකගත්තා හෙණ හංගා

කිසිවක් නොවුනලෙස රළ පෙනපිඩු නංගා

විරුවන් අරන් ගැලුවා ජඩ බලු ගංගා



දැවුනට ටයර් කළ කරවපු උන් දන්නා

පාලම් බෝක්කුද කණු මළමිනි ගැන්නා

දැන හැමදේම කඳු හෙල් නිහඬව ඉන්නා

දැයකට සෙත පතා දරුවන් දිවි දුන්නා