වහිනා සඳට මල් වැස්සක තෙමීයන්
හමනා සුළඟ රොන් සුවඳින් පිරීයන්
වැටෙනා හිරු රැසින් මුදු වත දීලියන්
හීනෙන් දකින විට දිවවිත් වෙලීයන්

රන්මසු සුවවෙනා දරුවකු හසරැල්ල
අබරණ රෝ බියෙන් මිදි සිත සැනසිල්ල
වත්සුණු මිනිස් සුවඳින් පිරි නැලැවිල්ල
සිහසුන පින් පුදන දන මෙත් සිතිවිල්ල

පැදුරේ නිදන්නාටත් වේදනා දැනේ
මැදුරේ වෙසෙන්නාටත් තනි නොතනි දැනේ
අඳුරේ හිඳිමි ගෙයි පහනක් පිදුව දිනේ
නුදුරේ ලොවක් ඒ පහනින් දිලෙනු පෙනේ