(පුවත්පතකින් උපුටා ගන්නා ලදී )

නොගිහින් කිසි දිනක කිසිවකු පසු පස්සේ
ජීවත් වුනෙමි දහසක් කරදර අස්සේ
මගෙ දුක බලා කව්රුද එළියට බැස්සේ
මොකටද මල් වඩම් මට මැරුණට පස්සේ

කුමටද ගුණ කතා සැරසිලි වැඩක් නැතී
හොඳටම වැඩි උනොත් සුදු කොඩි දෙකක් ඇතී
මැරුණට පසුව කිසි කෙනෙකුට බරක් නැතී
මිනිසකු මළා කීවොත් මට එයත් ඇතී

ජීවත් වෙලා සිටියදි මව් පියන් හට
කන්නට අඳින්නට කිසිවක් නොදුන් නට
මැරුණට පසුව නම් ඉහළින් පෙනෙන් නට
පින්කම් කරනවා දෙව් ලොව යවන් නට

පුළුවන් කාලයේ හොඳ හැටි කන්න හපා
කිසිවක් නොදුන් දරුවෙනි දරු කමද නොපා
පණ යන මොහොතෙ බොරුවට ආදරය පපා
හිරවී මැරෙයි මොකවත් ගිල්ලන්න එපා

කවදා නමුත් දවසක මිය ඇදුන විට
නැති ගුණ ගයා රොක් වී ගෙන ගේ තුලට
මගෙ දරු පිරිස බොරුවට වත් අඬන විට
නැගිටිමි පෙට්ටියෙන් පුළුවන් උණොත් මට