කවි නොලියා ඉන්ටෙපා දැක හඳේ ආවාට
කයි කතන්දර එපා ළඟින් උන් හාවාට
ඇතැම් අත් කිටිකිටියේ අල්ලාන ආවාට
රිදෙන තැන් තියෙන්නැති ආදරේ පෑවාට

හීන් ඉකිබිඳුමක්ව රළ බිඳී හැපුණාට
ශෝකීම ස්වර රටා නිරන්තර වැයුණාට
ගැඹුරු දියඹට වඩා ආදරය තිබුණාට
වේදනයි නෙලනු බැරි මලක් වී පිපුණාට

ඔබේ මතකය ඇවිත් හැපි හැපි වැදුණාට
හදවතේ කොනක හිඳ නිරන්තර රිදුණාට
කාරි නෑ දුකත් පුරුදුයි කඳුළු ඉණුනාට
මගේ පෙම නිමනොවේ මහ සයුර සිඳුණාට

යම් දිනක යන්න වෙයි ඔබ අතැර කීවාට
හදේ ගිනි කඳු පුරා ගලයි පෙම් ලාවාට
අහිතකුත් නෑ මැණික මතක බොඳ කෙරුවාට
මගේ මල ගමට දුර බැහැර සිට නාවාට

මොරටුවේ කුමුදි නෙත්තසිංහ
(පොත් කවර චිත්‍ර නිර්මාණ ශිල්පිනි)