කන්දක් කියන්නේ ම ඉවසුම
වින්ද දුක් නොපෙනෙන්න සැඟවුම
හුස්ම බව ඔබ නිම්නයට නොකියුම
මැරෙන තෙක් හිස බිමට නොහැරුම

නැබ ගැඹර ලෝදියක කැලඹුම
නිවූ සිහිලැල් දිය දුරක ඇරඹුම
කිව්වා නාහන ගඟ
මුහුදට ම වග
දන්නා වගත් සැඟවුම
කන්දක් කියන්නේ ම ඉවසුම

මුහුදු හතකට එහා දුර දැක දැන
සුමුදු නැති මඟට ම ගඟක් හැරවුම
මුදු කොට රලු ම ගල්
සරු කොට වියලි ගම්
ඇදෙද්දී ගඟ දිය
ලොක්කි ගැන බය නොවෙන්නයි
අම්මාට පැවසුම

සොයා ගිය පසු මුහුද
එපා කිව හැකි ද කරදිය ?
මෝය මෙපිටට නොගෙන ලුණු දිය
ඉන්න හැටි දන්නා ගඟට මතකයි
කඳු ඉගැන්වූ විදිහ

බුලත් විට සැපූ දෙතොල'ඟ
රැඳුනි කවි ,ගී, ශ්ලෝක
උසස් අටලෝ දහම දත් නිසා නුඹ
කළ ද අත් හැරුම
සොහොන් කොත ලා දවා
අළු දුම් දූලි මැද ලූ පසුව
එහෙත් කන්ද ම පමණි
දුවකගෙ රහස් සිහිළැල් දහම